Biorąc prysznic myślałam o dzisiejszym dniu. Był wspaniały. Myślałam też o tym, że zaraz to wszystko się skończy. Kiedy weszłam do pokoju Klara robiła zdjęcia JB. Nieźle się z tego uśmiałam.
-O Kasia, chodź to zrobię wam wspólne zdjęcie-powiedziała Klara.
Usiadłam więc koło niego i uśmiechnęłam do aparatu. Potem usiedliśmy do oglądania filmu. Klara wybrała 'Walk to remember'. Lubiłam ten film. Klara oglądając komentowała wszystko co działo się na ekranie.
-Kasia, zobacz-szepnął Justin pokazując na Klarę, która zasnęła.
-O biedaczka miała dziś ciężki dzień. Nie codziennie można spędzić dzień z Bieberem-zaśmiałam się.
-Poczekaj, zaniosę ją do łóżka-powiedział wstając.
Kiedy on zanosił ją do pokoju ja chcąc być trochę seksi zsunęłam ramiączko bluzki dzięki czemu widać było kawałek różowego stanika.
-Ułożyłem ją i przykryłem. Śpi sobie smacznie-powiedział i nagle spojrzał na mnie-Kasiu, popraw sobie bluzkę, bo ci się zsunęła, a ja w głowie mam jakieś nieprzyzwoite myśli nawet kiedy jesteś ubrana w korzuch.
-Nieprzyzwoite myśli?-zapytałam śmiejąc się-ile ty masz lat?haha.
-Nie pytaj lepiej, bo każesz mi stąd wyjść-zaśmiał się i usiadł koło mnie.
-Co robisz?-zapytałam.
-Bawię się twoimi włosami. Przeszkadza ci to?
-Ty mi w niczym nie przeszkadzasz-zaśmiałam się-chcesz coś zjeść?
-Tak
-A na co masz ochotę?
-Hmm. największą to na ciebie-zbliżył się do mnie.
-Oh, tego dziś nie podajemy-odsunęłam się-przyniosę popcorn.
Kiedy film i popcorn się skończył zobaczyłam, że już 23.30.
-Justin musisz iść już spać-powiedziałam.
-Haha, bez przesady, wyśpię się w samolocie.
-Nie ma takiej opcji. Śpij-udawałam stanowczą.
-Gdzie mam spać?
-Tutaj na kanapie. Zaraz przyniosę ci wszystko co będzie ci potrzebne.
-A ty ze mną?-zapytał z uśmiechem.
-No coś ty. Ja mam swoje łóżko w pokoju Klary.
-Chyba żartujesz..
-Wcale nie-powiedziałam i poszłam po rzeczy.
Kiedy wróciłam on bawił się pilotem.
-Proszę masz tu wszystko-powiedziałam z uśmiechem-dobranoc-wyszłam.
-A buzi na dobranoc?-zapytał z uśmiechem pokazując palcem policzek.
-A co mi tam-pomyślałam, podeszłam i kiedy już chciałam cmoknąć go w policzek on obrócił głowę i trafiłam w usta, więc znieruchomiałam.
-Czy to wanilia?-zapytał oblizując usta.
-Tak-powiedziałam speszona.
-Mogę jeszcze?-zapytał z tym swoim spojrzeniem.
-Ty to już dziś nic nie dostaniesz-uśmiechnęłam się-miłych snów.
-Nawzajem.
Rano kiedy się obudziłam zobaczyłam przed sobą twarz.
-Aaa!-krzyknęłam.
-Czy jestem aż tak straszny?-zapytał śmiejąc się Justin.
-Przepraszam, ale z rana nie działa mój mózg-zaczęłam przecierać oczy.
-To nic. Obudziłem cię, bo chciałem się pożegnać-uśmiechnął się lekko.
-Co?-szepnęłam-Nie proszę, nie teraz. Czemu mnie nie obudziłeś wcześniej?-nakręcałam się.
-Słodko wyglądasz kiedy śpisz, chciałem się na ciebie napatrzeć.
-Trzeba było zrobić zdjęcie, na dłużej starczy-zadrwiłam.
-To też zrobiłem-uśmiechnął się.
-Za ile wychodzisz?
-Za pół godziny muszę już stać z walizkami przed hotelem, więc zaraz wychodzę.
-Poczekaj, tylko się ubiorę i cię odprowadzę-zaczęłam wstawać z łóżka.
-Nie, ty zostań w domu. Na lotnisku i przed hotelem już czają się paparazzi. Chcę cię przed nimi chronić. Haha-powiedział i zaśmiał się.
-Z czego się śmiejesz?-zapytałam zdziwiona.
-Fajną masz koszulkę-pokazał palcem na napis na koszulce'I <3 BIEBERGASM'.
-To Klary. Zapomniałam z domu piżamy i Klara dała mi ją żebym miała w czym spać-powiedziałam i obróciłam się jak modelka-podoba ci się?
-Haha, bardzo. Cały czas nie wierzę, że Klara ma tylko 13 lat-zaśmiał się.
-To prawda haha-również się zaśmiałam-Nie chcę żebyś wyjeżdżał, ale wiem, że musisz-posmutniałam.
-Niedługo się zobaczymy-uśmiechnął się lekko i nasze twarze się zbliżyły-kurczę, poczułem wanilię-oblizał usta, a ja przygryzłam wargę.
-Nie-pisnęłam i odsunęłam się lekko.
-Nie wiem czy dam radę się opanować-opuścił głowę.
-Poczekaj chwilę-odeszłam i wzięłam do rąk spodenki-nie chcę zapomnieć ich oddać.
-Haha, zachowaj je.
-Też bym ci coś dała, ale nie wiem co...-zamyśliłam się.
-Nie musisz mi nic dawać-zaśmiał się.
-Następnym razem będę przygotowana.
-Haha, będę czekać.
-Możemy teraz na poważnie pogadać?-zapytałam.
-Oczywiście. O co chodzi?
-Czy jeśli poznasz jakąś dziewczynę na koncercie, która ci się spodoba to mi o tym powiesz?
-Nie będzie żadnych dziewczyn. Ten pierścionek to symbolizuje. Tylko ty.
-Tylko my.
-Tylko my-powtórzył i przytulił mnie-muszę wychodzić.
-Wiem-posmutniałam.
-Codziennie będę pisał i dzwonił.
-Ja też.
-Do zobaczenia-uśmiechnął się przyjaźnie.
-Pa-odpowiedziałam i poczułam łzy, a Justin w tym czasie wyszedł.
Pobiegłam przed dom.
-Justin!-krzyknęłam, a on obrócił się i podbiegł do mnie.
Potem oparłam go o ogrodzenie i pocałowałam prosto w usta. Czułam jak jego twarz przybiera uśmiech. To była najwspanialsza chwila w moim życiu.
-Miłej podróży-powiedziałam kiedy po chwili oderwałam się od niego.
On tylko uśmiechnął się i odszedł...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz