ROZDZIAŁ 16

W szkole szło mi dobrze, jeśli nie nawet bardzo dobrze. Nie wiedziałam czego spodziewać się w liceum, ale naprawdę jest fajnie. Często ludzie organizują imprezy itp. Nawet nie wiem jak to się stało, ale jestem popularna w szkole. Ludzie serio są bardzo na poziomie i doceniają coś więcej niż ciuchy i bycie upitym. Koleguje się nawet z maturzystami co jest dla mnie dziwne. Dostałam też propozycję pójścia na studniówkę.
Kiedy powiedziałam o tym Justinowi powiedział, że to nieodpowiednie, ale w końcu kiedy uwierzył, że Kuba to tylko kolega życzył mi miłej zabawy. Mówimy sobie prawie wszystko. Dobrze nam się żyje, chociaż oczywiście byłoby lepiej gdybyśmy byli bliżej siebie. W tym roku zaczęłam też chodzić na castingi. Śmieszy mnie to, ale JB zawsze trzyma za mnie kciuki. Na razie, a może już mam na koncie sesję dla magazynu młodzieżowego. Podobały mi się te wszystkie światła itp. Tak trochę gwiazdorsko choć jest to nieporównywalne z życiem Justina. Wreszcie przyszedł grudzień. Kocham święta i zawsze czekam na nie zniecierpliwiona. Lubię spotykać się z rodziną i jeść pierogi z barszczem czerwonym. Będąc w dobrym nastroju postanowiłam napisać do Justina.
-Hey zboczeńcu ;***
-Jakie gorące przywitanie.
-Piszę, żeby złożyć ci życzenia z okazji Mikołajek. Wszystkiego najlepszego, dużo zdrowia, szczęścia i miłości ;)
-O rany przez te wszystkie koncerty w ogóle nie ogarnąłem, że już grudzień.
-O biedaku, przepracowujesz się.
-Czasem chciałbym być normalny i spędzać czas tylko z moją piękną dziewczyną ;)
-Gdybyś mnie widział zobaczyłbyś jak się rumienię. A do szkoły byś chodził?
-Eee, wolę mieć indywidualny tok nauczania ;p
-Wiedziałam haha. A jakie masz plany na grudzień??
-Hmm, do polowy miesiąca siedzę w studiu +małe występy. W Wigilię mam występ w NY, a resztę świąt spędzam w domu.
-Fajnie byłoby spędzić święta razem ;p
-Taa, ale w naszym przypadku to niemożliwe...
-Wiem;(
-A ty?
-Hmm, no wiesz.. jestem bardzo zapracowana występy mam 3 dziennie haha. A tak na serio to przyjeżdża do mnie całaa rodzina.
-Fajnie, że masz tak dużą rodzinę.
-Ty masz przecież na dodatek jeszcze gwiazdorską rodzinkę.
-Nom, ale czasem to nie to samo.
-A co u Pattie??
-Wszystko OK.
-Wiesz, chciałabym poznać twoje rodzeństwo. Na zdjęciach są tacy słodcy. Kocham maluchy.
-Jeśli kiedyś mnie odwiedzisz to się spotkacie.
-Ciekawe kiedy... wiesz, że będąc dzieckiem nie mogę tego zrobić. Rodzice są wspaniali, ale nie puszczą mnie raczej.
-Kiedy będziesz pełnoletnia w Polsce?
-Za 1,5 roku.
-Dużo czasu.. Ej, bardzo cię przepraszam, ale muszę spadać. Zaraz spotykam się z Usherem...
-Nie mogę nigdy uwierzyć, że ty jesteś Justin Bieber i idziesz spotkać się z kimś pokroju Ushera.
-W gruncie rzeczy wszyscy jesteśmy tacy sami. Wielka góra białka.
-Jakie stwierdzenie ;p Na biologi chyba nie śpisz.
-No wiesz... biologia wiąże się z kilkoma ciekawymi sprawami... haha.
-Nie gadaj o tym ;p 3maj się.
-Haha OK. Buziaki ;)
-xoxo
-<3ya
-Dobra, koniec. PAPpapapa....
Jednak życie wcale nie jest takie wspaniałe jakie pokazują w filmach. Świat pełen jest smutku i rozczarowań. Miałam drobną chandrę przez to całe życie z Justinem na odległość i jeszcze tą pogodę. Było zimno, a ja nie lubię marznąć. Kilka razy wybrałam się na długi spacer po parku. Szłam alejkami, okropnie marznąć i myślałam co by było gdyby Justin był taki jak ja. Wtedy chodzilibyśmy do jednej klasy, czasem wymykali się ukradkiem żeby się trochę poprzytulać. Z nim mogłabym chodzić na takie spacery. Trzymał by mnie za rękę i nie czułabym nic poza jego obecnością. Codziennie spotykalibyśmy się też po szkole. Odrabiali lekcję i żartowali z nauczycieli. Myślałam też co by było gdyby nawet był co i raz w Warszawie. Widzę jak zapraszam go na szkolną dyskotekę. Wszyscy by się gapili, ale i tak byłoby fajnie. Miałabym z kim tańczyć. Poszedł by też na moje zajęcia z piłki nożnej. Usiadłby na ławeczce i patrzył jak gram. Nauczyciel patrzyłby tylko zdziwiony, ale byłoby wspaniale. A życie jest takie, że on jest teraz w USA, a ja W Polsce. Kontaktujemy się tylko dzięki internetowi. To jest chociaż dobre, że mamy ten internet, bo gdybyśmy żyli 50lat wcześniej nie mielibyśmy w ogóle kontaktu.