ROZDZIAŁ 36

-Po jutrze na koncercie będzie więcej gwiazd.
-Fajnie.
-I organizowana jest jutro taka impreza w klubie.
-Chcesz na nią iść?
-Jeśli ty też chciałabyś to byłoby bardzo fajnie.
-No wiesz, skoro już się ujawniliśmy to będę ci towarzyszyć-uśmiechnęłam się.
-Super. Będzie kupa fajnych ludzi.
-Nie wiem czy oni mnie polubią, bo przecież tak się wbije z tobą.
-No coś ty, będzie git.
-Jutro długo będziemy jechać?
-Nie aż tak bardzo, jakieś 6 godzin.
-Aha-popatrzyłam na jego klatkę-o rany, ale ty sobie brzuch wyćwiczyłeś-zaśmiałam się.
-Haha, dzięki. Chcesz może pooglądać jakiś film?
-Chętnie. Wybierz coś.
-Mają tu same romansidła i dzieła Disneya-zaśmiał się.
-Dawaj jakąś bajkę.
-Król Lew może być?
-Tak. A mogę się tu położyć?
-Kładź się. Możesz być tu ile chcesz.
-Kiedyś będziesz miał mnie już dość-zaśmiałam się i weszłam pod kołdrę.
-Ty mnie też, ale mnie się nie pozbędziesz.
-Wiem. Kiedy próbowałam o tobie zapomnieć po tym jak byłeś w Polsce to było to niemożliwe. Jesteś wszędzie!
Oglądaliśmy film. Chyba nigdy nie przestanę lubić Disneya. Kiedy była finałowa scena oczy zaczęły mi się pocić.
-Oj Kasiu-uśmiechnął się JB.
-No co? Ładny film. A która jest godzina?
-23.
-To idź już spać. Ja też już pójdę.
-Już?
-No jutro idziemy przecież na imprezę, a chyba trochę ona potrwa, więc lepiej się wyspać.
-A może zostaniesz na noc ze mną?
-Nie. Mam swoje łóżko-odpowiedziałam i zbliżałam się do drzwi-dobranoc-powiedziałam i wyszłam.
Kiedy weszłam do pokoju od razu położyłam się i zasnęłam.
Rano obudził mnie Justin.
-Wstawaj śpiochu-zaczął mnie łaskotać.
-Nie z rana. Bieber!-jęczałam.
-Marsz do łazienki-zaśmiał się.
-Jeszcze chwilkę-ziewnęłam głośno.
-Nie ma chwili-ściągnął mnie z łóżka za nogę.
-Ała-krzyknęłam kiedy spadłam tyłkiem na podłogę.
-Przepraszam.
-Zaciągnij mnie do łazienki, bo nie chce mi się iść.
-OK-zaciągnął mnie aż do łazienki.
-Dziękuję-wstałam-a teraz idź.
-Może jeszcze ci w czymś pomogę?-przybliżył się.
-Umiem sama to zrobić-zaśmiałam się i wypchnęłam go z łazienki.
Kiedy już się ogarnęłam poszłam się ubrać. Nałożyłam szorty i koszulkę, bo jadąc samochodem było mi tak najwygodniej.
-Idziemy coś zjeść?-usłyszałam głos Kennego zza ściany.
Szybko wyszłam z pokoju i dołączyłam do nich.
-Ja chętnie-powiedziałam.
-Haha, ty mała to chyba na słowo'jedzenie' od razu wstajesz-zaśmiał się Kenny.
-Sama nie wiem-zrobiłam minę naukowca.
-Dobra, to idziemy-powiedział i poszliśmy na dół do restauracji.
Po zjedzonym śniadanku poszliśmy na górę żeby sprzątnąć pokoje itp.
-Justin, a będziemy jechać autobusem?-zapytałam.
-No tak-odpowiedział.
-A będzie ktoś jechał zwykłym samochodem?
-Kenny, a ty jedziesz samochodem?-zapytał Kennego.
-Tak-odpowiedział.
-A mogłabym jechać z tobą?
-Jasne.
-Nie podoba ci się autobus?-zapytał Biebs.
-Wolałabym jechać samochodem, bo tam mniej rzuca. Ty jedz autobusem. Wiem, że go lubisz.
-Ale ja chcę być z tobą.
-Nie na serio nie musisz. Ja pewnie prześpię drogę jak zwykle. Ty trochę się zabawisz z chłopakami.
-Zabawić się? Takie rzeczy to ja wolę z tobą-zaśmiał się.
-Justin-walnęłam go w bok-ja jadę z Kennym, a ty z chłopakami. Jasne?
-Z przykrością, ale dobrze.
Kiedy byliśmy już gotowi pojechaliśmy na parking, gdzie JB przesiadł się do autobusu. Tak jak myślałam, całą podróż przespałam. Na miejscu podszedł do mnie Justin.
-I jak było?-zapytałam ziewając.
-Może być. Widziałem, że ty też się dobrze bawiłaś-zaśmiał się.
-Jak to?
-Kenny mi to przysłał-Biebs pokazał mi zdjęcia w telefonie, na którym śpię z otwartą buzią na szybie.
-O rany-zaśmiałam się.
-Hmm. Do wyjścia mamy jeszcze kilka godzin, więc możemy trochę poodpoczywać. Co ty na to?
-Chętnie-uśmiechnęłam się.
Kiedy byliśmy już w hotelowym pokoju, który był jeszcze ładniejszy od tego w Orlando usiedliśmy na wielkiej kanapie. Biebs wziął mnie i posadził w tej pozycji, w której spędziliśmy naszą noc w Polsce.
-To była nasza pierwsza noc-uśmiechnął się Justin i pocałował mnie w policzek.
-Wiesz, że od tego czasu zawsze tak się układam do snu? Mam nadzieję, że mi się to przyśni czy coś.
-A to dlatego zawsze jesteś taka powyginana-zaśmiał się.
-Bardzo śmieszne-dzióbnęłam go w brzuch.
-Ała! Bądź delikatniejsza.
-Chciałbyś.
-Taka ładna dziewczynka, a taka zadziorna.
-Ale to ci się we mnie podoba-przejechałam ręką po jego klatce piersiowej i zatrzymałam się na szyi.
-Cała mi się podobasz-położył rękę na moich lędźwiach i zaczął całować usta.
-Justin, opanuj się-oderwałam się od niego.
-Wiem, że nie chcesz przestawać-przygryzł moją wargę.
Próbowałam wstać, ale bardzo mocno mnie trzymał. Nie podobało mi się, że tak mnie dominował i nie chciał przestać, więc uderzyłam go z liścia.
-Nie rozumiesz słowa 'nie'?-krzyknęłam i weszłam do pokoju obok.
Miałam mieszane uczucia, bo z jednej strony zrobiłam to dla siebie i tylko dlatego, że czułam się zagrożona, ale z drugiej strony nie wiedziałam czy powinnam go uderzyć. Wybuchnęłam głośnym płaczem aż położyłam się na podłodze. Leżałam tak chyba z godzinę i zbierałam myśli. Wdrapałam się na łóżko i leżałam tam mocząc poduszkę. Nagle ktoś zapukał do drzwi.
-Kto tam?-zapytałam.
-Kenny.
-Proszę.
-Nie chcę przeszkadzać, ale przyniosłem ci sukienkę na wieczór.
-Dziękuję. A co robi Justin?
-To co ty. Leży z głową w poduszce. I jeszcze jedno. Za godzinę przyjedzie ten spec od wyglądu. Będzie was picować.
-Aha, OK.

-Justin Bieber nie otwiera drzwi?-pomyślałam zirytowana.